Szlakiem porannych jezior [Nove Štrbské Pleso, Štrbské Pleso, Jamské Pleso]

Burzowe prognozy na wrzesień są niemałym zaskoczeniem. Kiedy sprawdzam pogodę i na następny dzień zapowiada się przepiękny poranek, a po 10:00 wszystko ma się zepsuć, wpadam na pewien plan. Wszakże trzeba wstać skoro świt, ale za to nagroda ma być zacna. Spacer w ciszy i spokoju w znanym tatrzańskim kurorcie jakim jest Štrbské Pleso, to pewna anomalia. Tam zawsze są ludzie, tam zawsze jest głośno. Tym razem ma być inaczej…
W miejscowości pojawiam się około 6:30, ale najpierw nie zatrzymuję się przy głównym akwenie, natomiast przy mniejszym o nazwie – Nove Štrbské Pleso. Zawsze mijałam ten staw bez przystanku, a niewątpliwie miejsce jest również godne uwagi. Dlatego tym razem robię postój tuż przy brzegu i patrzę na budzący się do życia dzień. 

Nove Štrbské Pleso

Solisko i Patria z dalszej perspektywy

Dzień budzi się do życia

Jesień też powoli nadchodzi

Zbliżenie na Wysoką

Po krótkim postoju jedziemy na główny parking miejski Štrbské Pleso, gdzie zostawiamy samochód. Jest to najtańszy parking dwupoziomowy, dodatkowo w świetnej lokalizacji. Za cały dzień zapłacimy tu 5,5€, podczas gdy w innych miejscach cena dochodzi nawet do 10€. Biorę aparat do ręki, moje barki tym razem odpoczywają od plecaka i zmierzam w kierunku jeziora. Na deptaku nie ma nikogo, a ja włóczę się od miejscówki do miejscówki, zatrzymując się na dłużej lub krócej. Lubię ten akwen i widoki, lubię je o poranku przed wędrówką, jak i popołudniu na zwieńczenie trasy. Jeszcze bardziej lubię, kiedy mam je na wyłączność. Co za poranek! 

Łódki w przystani na spokojnej tafli jeziora

Przy brzegu

Zbliżenie na Skrajne i Szczyrbskie Solisko

Kontemplacja

Solisko, Patria i hotel Patria w tafli odbite

Lubię patrzeć na świat przez różowe okulary

Harmonia

Kiedy już wetknęłam nos w każde miejsce postanawiam ruszyć dalej. Całkiem niedaleko bowiem położony jest kolejny staw – Jamské Pleso, nad którym byłam tylko raz i to równo wymęczona wędrówką na Krywań. Dlatego teraz w zdecydowanie przyjemniejszych okolicznościach postanawiam odświeżyć pamięć i zobaczyć, czy coś się pozmieniało. Odnajduję szlak czerwony, zwany Tatrzańską Magistralą i podążam powoli w kierunku kolejnego jeziora. Droga jest szeroka niczym autostrada, bardzo widokowa i nasłoneczniona. Dochodzi godzina 8:00 i czuć już powoli upał, a i turystów na szlaku przybywa. Nie ma co się dziwić, ponieważ magistrala doprowadza do szlaków na Bystrą Ławkę oraz wspomniany Krywań. 

Tatrzańska magistrala

Ciepło i widokowo

Na miejsce docieram po 9:00 i tak jak się domyślałam, w okolicy nie ma nikogo. Siadam przy brzegu jeziora, a kiedy przymierzam się do konsumpcji kanapek nagle otaczają mnie kaczki żebraczki. Jak zapowiadały prognozy, pogoda psuje się około 10:00 i czarne chmury powoli zasnuwają niebo. Nie jest wszakże burzowo, ale nie jest to poranna igła. Nie żałuję, że dzisiejszy dzień spędzam w taki sposób. Górski relaks smakuje zupełnie inaczej niż wyrypa. 

Jamski Staw

Żebraczki

Po drugiej stronie stawu

Potem pozostaje powrót do samochodu, a następnie na kwaterę. Tam jednak nie czeka mnie dobra informacja, ponieważ jutro też ma być niespecjalnie, więc trzeba przeorganizować plany.
Ale wracając do dzisiejszej wędrówki. Lubię Štrbské Pleso - na spacer, na bieganie, na wytchnienie. Jednak by poczuć prawdziwą magię tego miejsca, trzeba pojawić się tu o poranku lub późnym popołudniem. Wtedy jest inaczej, wtedy wszakże nie tętni tu życie, ale w zamian szepcze przyroda. A ja bardzo lubię wsłuchiwać się w ten szept…

A.N.

03.09.2018